Column
Aan mij is gevraagd een column te schrijven voor de Eexterveensche Courant. Natuurlijk wil ik dat wel doen! Mijn naam is Thea de Vries-Hoving. Ik ben een dochter van Jan en Sieka Hoving en ik ben geboren op 3 juli 1971. De eerste paar maanden van mijn leven heb ik gewoond aan de Dorpsstraat. De rest van de tijd op Zandvoorterweg 14, waar mijn ouders nu nog steeds wonen. Tegenwoordig woon ik in Heerhugowaard, dit ligt boven Alkmaar. Ik heb een broer, Egbert, die een jaar jonger is dan mij. Mijn vader had een akkerbouw- en veeteeltbedrijf dat Egbert heeft voortgezet. Mijn vader is hier nog dagelijks te vinden. Mijn vader deed zijn werk vanuit de boerderij van oma op de Dorpsstraat 49, tegenover de school. Egbert heeft de boerderij nu aan de Zandvoorterweg. Iedereen die niet wist wie ik ben, kan het nu waarschijnlijk beter plaatsen.
Vroeger was er geen kleuterschool in Eexterveen, maar wel in Annerveenschekanaal. We werden daar door de ouders met de auto naar toegebracht en weer opgehaald. Overblijven bestond toen nog niet, het brengen en halen ging twee keer per dag. Daarna ben ik naar de lagere school in Eexterveen gegaan en heb ik les gehad van juffrouw Bastiaans en meester Luther. In de eerste klas waren we nog met zes leerlingen en we eindigden met drie. Je zat wel met drie klassen in één lokaal. Dit had als voordeel dat je ook zelfstandig leerde werken en niet altijd de aandacht van de leerkracht had. Als ik kijk hoe het nu op de basisschool gaat, dan is dat een wereld van verschil. Ik denk dan vaak terug aan hoe goed ik het op de basisschool gehad heb en welke mogelijkheden er waren. Wel moesten we op een gegeven moment iedere dag huiswerk maken of leren. Dat was minder leuk. Maar dictee’s kon je mooi begraven bij oma in de tuin.
Na de lagere school ben ik naar de Winkler Prins in Veendam gegaan. Hier heb ik de MAVO gedaan. Vervolgens de MEAO in Assen en de HEAO in Groningen. Aan de HEAO heb ik de opleiding tot Accountant-Administratieconsulent gedaan.
Als ik aan Eexterveen denk, dan denk ik ook aan het verenigingsleven. In die tijd kon je in Eexterveen als sport naar korfballen en gymnastiek. Het was eigenlijk ook wel verplicht om hier aan mee te doen. Korfballen vond ik verschrikkelijk en gymnastiek was ook niet aan mij besteed. Een sportief type ben ik nog steeds niet. Je had ook ieder jaar de fietstocht van DKS op Hemelvaartsdag; de sport- en spelweek en natuurlijk het dorpsfeest. Daar kun je me het afgelopen jaar ook nog gezien hebben. Toch leuk om te zien dat mijn vader nog steeds op de tractor voor de zigeunerwagen zit.
Je had ook nog jeugdtoneel, daar heb ik enkele jaren aan mee gedaan. In mijn eerste jaren in Heerhugowaard heb ik ook nog gespeeld bij een toneelvereniging in de buurt. Door een aanvullende studie ben ik daar destijds mee gestopt.
Tijdens mijn studie heb ik mijn man leren kennen. Hij kwam uit Heiloo en werkte al. Na mijn studie aan de HEAO was het dus logisch om naar Noord-Holland te verhuizen. We kregen in maart 1995 een woning in Heerhugowaard en zijn inmiddels al twee keer verhuisd binnen Heerhugowaard. We hebben een heerlijke ruime woning aan het water, maar het blijft toch een woonwijk. En dan mis je de rust die je in Eexterveen hebt. We hebben twee kinderen, Dirk-Jan en Bram. Dirk-Jan wordt in mei 15 jaar en Bram wordt in augustus 12 jaar. De appel valt niet ver van de boom, Dirk-Jan vindt het helemaal geweldig om Egbert op de boerderij te helpen.
De eerste paar maanden in Heerhugowaard heb ik mij suf gesolliciteerd. Het was een tijd waarin het moeilijk was om werk te vinden. Uiteindelijk vond ik dat op een administratiekantoor in Heerhugowaard. Dat kantoor werd na 2,5 jaar overgenomen door een accountantskantoor waar ik tot en met augustus 2015 gewerkt heb. Ik ben daar begonnen als assistent-accountant, doorgegroeid naar accountant en de laatste tien jaren ook teamleider. Na zoveel jaren bij één kantoor te werken, ga je eens om je heen kijken. En toen kwam er een nieuwe uitdaging op mijn pad. Ik ben nu werkzaam als accountant en manager voor het Midden- en Kleinbedrijf bij WEA Accountants & Adviseurs in Uitgeest. Het is een drukke uitdagende baan die mij veel voldoening geeft.
In het weekend vinden we het heerlijk om in de duinen te wandelen. En dat is ook wat we in de vakanties veel doen. De laatste jaren het liefst in Oostenrijk. Voor de spaarzame vrije tijd die overblijft, lees ik graag een boek. Verder ben ik handig met de naaimachine of kun je mij aantreffen met een brei-, haak-, of borduurwerk. Heerlijk ontspannend werk is dat.
Een leuke anekdote op mijn werk is het moment dat ik mijn visitekaartje aan een klant overhandig. Hierop stond ook mijn meisjesnaam. De klant zag dat en zei jij komt vast ergens uit de buurt van Groningen. De klant had de afgelopen jaren veel werk in Groningen en Friesland gedaan en gaf aan dat het prettige mensen in de omgang zijn. Veel relaxter, de samenwerking kwam dus ook wel goed!
Op zich heeft de klant gelijk, het is in Drenthe allemaal gemoedelijker en minder hectisch.
Door ouders en verdere familie komen wij nog regelmatig naar Eexterveen en omgeving. Maar ook voor bijvoorbeeld kleding komen we naar het Gronings-Drentse land en zo zijn er nog wat zaken. Bijvoorbeeld droge en verse worst. Hier niet te vinden. Net als Wieringa’s Knappertjes. Mijn moeder slaat altijd van alles voor ons in. Toch heb ik mijn leven met mijn gezin in Heerhugowaard opgebouwd, maar wie weet komen we nog drentenieren….