Update: Hoe Groot is jouw wij
Hoe groot is Eexterveen?
Op 1 oktober vond in ‘t Klein Genoegen een eerste bijeenkomst plaats in het kader van het kunstproject Hoe groot is jouw Wij (voor meer informatie: www.ditisnu.nl) Aan de hand van twee simpele oefeningen brachten we met iedereen die er was Eexterveen in kaart. Steeds vroeg ik daarbij naar de persoonlijke beleving. Het ging dus nadrukkelijk niet om feiten maar om ervaringen. Hieronder een paar dingen die mij opvielen.
Gemengde gevoelens
We maakten een tijdlijn van veranderingen die impact hadden op het wij-gevoel van het dorp. Die veranderingen werden vaak niet als positief of negatief gevoeld maar eerder als een mengeling van beide: “Iedereen hier let op elkaar. Dat is fijn of het is vervelend – dat is hoe je het interpreteert.” “De ruilverkaveling was negatief, maar heeft ons wel het bos opgeleverd.”
Traditie en vernieuwing
Eexterveen kwam naar voren als een dorp vol tradities - het dorpsfeest, nieuwjaarslopen. “Als er geen choco bij Joke is, is iedereen van slag.” “De verhalen van vroegen leven hier nog.” Panden worden omschreven aan de hand van hun vroegere functies: “hij woont in de bank.” Er is veel activiteit en cohesie. Er veranderen ook dingen, zoals de meerkamp dit jaar. De Keet kwam naar voren als poging om het gat wat er soms valt voor jongeren als ze van de basisschool afkomen, te dichten (“Hoe ouder je wordt hoe minder er hier te doen is”). Maar: “Soms willen we vasthouden aan tradities, kostte wat het kost, terwijl het soms juist nieuwe energie geeft als een traditie verandert.”
“Er is hier GEEN krimp!!”
Eexterveen is groeiend in een periode van krimp. “Dit dorp krimpt niet!” Dankzij de starters- en de ouderenwoningen blijft er doorstroom. De school is belangrijk (“zonder school waren wij hier niet gekomen”), maar de fusie heeft de verbinding met de buurdorpen een knauw gegeven. “Die verbinding kan sowiezo beter.”
Samenwerken, samen organiseren.
Dat was een gedeelde passie onder de mensen die er waren. “Er zijn veel zelfstandige bewoners die het dorp levend en levendig willen houden” “We zijn sociaal zonder ons erop te laten voorstaan. Daarmee wordt het gewoon.” Dat wordt gezien als kracht. Maar ook: “soms vragen we niet of durven we niet te vragen: ‘dat hoeft een ander niet te weten…’ “ “Soms denken we klein of zijn we klein in het voor je mening uitkomen.” “Ik vind dat we verdaagzamer kunnen zijn naar elkaar toe, we hebben soms wat korte tenen.”
Deep Maps Eexterveen
Op 13 oktober hebben we met een kleine groep mensen Deep Maps van Eexterveen gemaakt. Een Deep Map is een kaart die niet gaat over hoe een plek is maar over hoe een plek aanvoelt. We keken bijvoorbeeld naar plekken die voelen alsof ze van iedereen zijn en plekken die juist verboden voelen. Eerste dingen die mij opvielen was de poterbewaarplaats als geliefde plek, de gasboorlocatie als erotisch centrum, de liefde voor de koeien van Koops –“blij, vrij en lekker” - en dat het niet iedereen bevalt dat het Hunzedal niet openbaar toegankelijk is. “Niemand vertelt mij waar ik hier mag lopen.”
De gemaakte kaarten liggen op dit moment bij de vormgevers van Bureau Catalogtree die de resultaten gaan verwerken, ze zullen onderdeel gaan vormen van de publicatie. In het voorjaar komt er een tweede kans om mee te doen!
Ziet u het allemaal heel anders?
Dat betekent dat u een stukje van het verhaal heeft dat nog mist. Helpt u me om het verhaal compleet te maken? Dat kan door bij de volgende bijeenkomst te zijn, of door tussentijds contact met me op te nemen via info@ditisnu.nl
Volgende stap: World Café
Begin volgend jaar komt er weer een bijeenkomst. Daar zal ik kort iets vertellen over wat de interviews met inwoners van Eexterveen mij tot nu toe hebben geleerd. Maar vooral wil ik dan graag een World Café houden. Dat is een interactieve werkvorm om een levendige dialoog op te zetten rondom vragen die er voor Eexterveen echt toe doen.
Heeft u zin om mee te denken over World Café vragen?
Graag. Dat is iets wat ik niet zonder jullie kan doen. Laat het me weten via info@ditis nu.nl
En intussen? Ben ik druk bezig met het uitwerken van de tot nu toe gevoerde gesprekken. En met het nogmaals proberen te halen van mijn rijbewijs. In de hoop dat ik dan makkelijker en dus vaker op en neer kan gaan van mijn huis in Groningen naar jullie.
Hartelijke groet en de volgende keer,
Jantine Wijnja
